ตกปลา ทำบาป ได้ไปสวรรค์ ไปวัดทำบุญ ตกนรก เพราะอะไร ?

ทำไมคนตกปลาขึ้นสวรรค์ คนไปฟังธรรมถึงตกนรก

วันหนึ่งมีคนหนึ่งไปฟังธรรมนั่งอยู่ในศาลา

ในขณะที่ข้างศาลานั้นมีคนตกปลา

ตาและจิตของคนที่ไปฟังธรรมแทนที่จะปล่อยวาง

เอาจิตจดจ่อในพระธรรมในเสียงเทศนา

แต่กลับเพ่งโทษคนตกปลา

คนอะไรบาปหนักหนา เลวระยำมาตกปลาข้างวัด

ทำไมไม่ไปทำมาหากินที่ดีกว่านี้

ทำไมมาฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ในขณะที่ตนมาสร้างบุญ

ง่ายๆ ก็คือ เลวมาก จิตด่าทอตลอดเวลา

ยกตนเหนือคนตกปลา

ในขณะที่คนตกปลา ตามองเห็นคนมาฟังธรรม

จิตก็น้อมลงขออนุโมทนาด้วยนะครับ

ผมมันคนบาปช้า ไม่มีโอกาสสร้างบุญด้วยตนเอง

ต้องมาหาปลา เพื่อไปทำอาหารให้พ่อแม่ที่เจ็บป่วย

เพราะจนทำให้ต้องมาทำแบบนี้

ชาติหน้าฉันใด ขอได้มีโอกาสสร้างบุญ

แบบพวกท่านผู้ประเสริฐเถิด

ชาตินี้มีกรรมหนักหนาขอชดใช้เวรกรรม สร้างบุญที่พอทำได้

ปลาที่ถึงฆาตขอให้มาติดเบ็ด

ขออย่าจองเวรซึ่งกันและกันเลย

จิตของคนตกปลามีแต่พร่ำสาธุ สาธุ สาธุกับคนฟังธรรม

และขออโหสิกรรมปลาที่มาติดเบ็ด

เรื่องนี้คงบอกอะไรได้หลายอย่าง

คนที่สร้างบุญนั้นควรมีเมตตา มีกรุณา มีมุทิตา มีอุเบกขา

ต่อคน ต่อสรรพสตว์ทั้งหลาย

พรหมวิหาร 4 นี้จะยิ่งส่ง ยิ่งหนุนนำชีวิตตน

คนที่ปฏิบัติธรรมนั้น เพื่อพัฒนาจิตตนให้สูงขึ้น

แต่ไม่ได้หมายความว่า มีหน้าที่จะไปยกตนข่มท่าน

ไปด่าคนที่ไม่ได้ปฏิบัติธรรมเหมือนตน

ต่อให้รู้พระธรรมทั้ง 84000 พระธรรมขันธ์

สวดมนต์ได้ทุกบท

แต่ถ้าไม่ปฏิบัติ เท่ากับ 0

มีมากมายอยู่วัดนุ่งขาวห่มขาว 5 วัน 15วัน

กลับออกมานึกว่า เป็นเทวดาแล้ว

เห็นใครทำอะไร ผิดไปหมด

เราต้องวางใจในกฏแห่งกรรม

ให้กรรมนั้นเป็นผู้ตัดสิน

แม้แต่ตัวเราเอง ยังมีโอกาสพลาด

มีโอกาสทำผิด ยังมีโอกาสทำบาปมากมายมหาศาล

โอกาสสอบตกตลอดเวลา จนกว่าจะถึงพระนิพพาน

ซึ่ง….ไกลมาก

พึงดูจิตภายใน อย่าส่งจิตออกภายนอกเถิด

ขอให้พิจารณาด้วยสติ ด้วยปัญญา ด้วยภูมิธรรม

ขอบุญรักษา ธ.ธรรมรักษ์