เมื่อถึงเวลาจะรู้ว่า “คนร่ำรวยที่แท้จริง” คือคนที่เลี้ยงพ่อแม่ได้

 

โตขึ้นน้องจะรู้ว่า ยากยิ่งกว่าหาสามีดีๆ

คือ หาทำเลค้าขายดีๆ

ยากยิ่งกว่าสอบเข้า มหาวิทยาลัยดีๆ

คือ การมีอาชีพการงานดีๆ

โตขึ้นน้องจะอึ้งว่า

พ่อแม่เราเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงเรา

ขนาดเราเงินเดือน 3 หมื่น

ยังไม่พอจะให้พ่อแม่ได้เลย

โตขึ้นน้องจะเข้าใจ

ว่าโซดาขวดละ 100

ในผับที่น้องไป..แพงขนาดไหน

น้องจะเริ่มสงสัยว่า

แม่คนเดียวทำไมเลี้ยงลูก 3-4 คนได้จนเรียนจบ

แต่ลูก 3-4 คน เรียนจบ มีงานทำหมด

แต่ไม่มีใคร เลี้ยงดูแม่ได้สักคนเดียว

โตขึ้นน้องจะเข้าใจ

ว่าทำไมแม่ต้องทำงานหนัก

วันหยุดไม่ได้พัก ค่ำมืดยังไม่ได้กินข้าว

น้องจะรู้ว่าเขาทำ?เพื่อใคร

วันนึงน้องจะคิดได้

ว่าชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย

เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดแล้ว

เพราะมีคนหาเงินให้ใช้

เรียนไปเที่ยวไปไม่ต้องคิดอะไร

วันนึงน้องจะรู้

ว่าคุณค่าของชีวิต

ไม่ได้วัดกันที่โทรศัพท์เครื่องใหม่

หรือกระเป๋าแบรนด์เนม

แต่มันวัดกันที่ #ความรับผิดชอบ

และ #สามัญสำนึก

วันนึงน้องจะรู้ว่า คนที่ร่ำรวยที่แท้จริง

คือ #คนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้

ไม่ใช่คนที่สามารถจ่ายค่าเหล้า

ขวดละ 5 พันโดยไม่เสียดาย

วันที่พ่อแม่ตาย?

วันนั้นแหละ คือวันที่โลกนี้

ไม่มีใครรักน้องจริง หลงเหลืออยู่อีกแล้ว!!

เมื่อก่อนร้องเรียกหาแต่ #ผัวในโซเชี่ยล

วันนึงน้องจะเรียกร้องหาแต่พ่อแม่

ที่ไม่มีวันหวนกลับคืนมาได้

แม่ขายแกงได้วันละไม่ถึงพัน

เลี้ยงลูกจนเรียนจบมีงานทำมาได้

ลูกเงินเดือน 2-3 หมื่น กลับเลี้ยงดูแม่ไม่ได้

วันนี้บทความนี้

น้องอ่านแล้วอาจจะไม่เข้าใจ

สักวัน?.ที่คิดได้ จะเข้าใจมันดี

#คนเก่งคือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้